Tembung Angel lan Tegese Tembang Pangkur
Tembang Pangkur
Dening
Eko Hastuti
Tembang
Pangkur iku salah sijine tembang Macapat kang kaemot ing Serat Wulangreh
anggitane Sri Susuhunan Paku Buwana IV, raja Surakarta. Tembung Wulangreh saka
wulang (pitutur/ajaran) lan reh (dalan, aturan/tuntunan). Wulangreh tegese
ajaran/piwulang kanggo nggayuh laku kang becik marang manungsa.
Tuladha
piwulang ing Serat Wulangreh, kaya mangkene. Dadia bocah kang bekti lair batin
marang wong tuwa. Aja gampang mongkog/marem marang nasib kang ditampa. Yen
durung paham bab agama, nyuwun priksaa marang alim ulama. Dadia wong kang
nduweni tata krama supaya uripe ora ketula-tula. Bisaa mbedakake bab apik lan
bab ala. Nalika kekancan miliha bocah sing watake becik, mundhak ketularan tumindak
ala.
Pathokane
tembang Pangkur:
a. Guru
gatra ( cacahe gatra/larik saben sapada)
: 7 gatra
b. Guru
wilangan (cacahe wanda saben sagatra) : 8, 8, 7, 12, 8, 8
c. Guru
lagu /dhong-dhing (tibane swara ing pungkasane gatra : a,I,u,a,u,a,i
Tembung Angel lan Tegese
Pada 1:
Sekar Pangkur kang winarna,
lelabuhan kang kangge wong aurip,
ala lan becik puniku,
prayoga kawruhana,
adat waton punika dipun kadulu,
miwah ingkang tatakrama,
den kaesthi siyang ratri.
Tembung angel:
sekar = tembang
winarna = kacritakake
lelabuhan = pengabdian/perjuangan
prayoga = luwih becik
adat
waton/ aturan/tatanan
dipunkadulu = dimangerteni
miwah = lan/karo
denkaesti = dilakoni
Pada 2 :
Deduga lawan prayoga,
myang watara reringa aywa lali,
iku parabot satuhu,
tan kena tininggala,
tangi lungguh angadeg tuwin lumaku,
angucap meneng anendra,
duga-duga nora kari.
Tembung
angel:
Duduga = kira-kira
Lawan/myang = lan
watara = kurang luwih
riringa = ngati-ati
aywa = aja
parabot
satuhu = piranti utama
tan
kena = ora kena
tiningala = ditinggal/dilalekake
tuwin = lan/karo
angucap = ngomong
anendra = turu
nora
keri = ora keri
Pada 3:
Miwah ta sabarang karya,
ing prakara kang gedhe lan kang cilik,
papat ikut aja kantun,
kanggo sadina-dina,
rina wengi nagara miwah ing dhusun,
kabeh kang padha ambegan,
papat iku aja lali.
Tembung angel :
sabarang
karya= apa wae
prakara = perkara/masalah
datan
kantun = ora keri
kang
padha ambegan = manungsa/wong
Pada 4:
Kalamun ana manungsa,
anyinggahi dugi lawan prayogi,
iku watake tan patut,
awor lawan wong kathah,
wong degsura ndaludur tan wruh ing edur,
aja sira cedhak-cedhaka
Tembung
angel:
kalamun = yen
anyinggahi = ninggal
wateke = watake/sipate
tan
patut = ora pantes
awor campur/kumpul
degsura = umuk/gumedhe/kumaki
ndaludur = ora ngerti aturan
tan
wruh ing edur= manut karepe dhewe
sira = kowe
pedhak-pedhak=
cepak-cepak
neniwasi = gawe susah/cilaka
Pada 5:
Pan wus watake manungsa,
pan ketemu ing laku lawan linggih,
solah muna-muninipun,
pan dadi panengeran,
kang apinter kang bodho miwah kang luhur,
kang sugih lan kang melarat,
tanapi manusa sugih.
Tembung
angel:
mapan = manggon
pan = bakal/arep
solah = tumindak
muna-muninipun=
omongane
dadya
panengeran= dadi ciri/titikan
asor = bodho/miskin
tanapi = utawa
Pada 6:
Ngulama
miwah maksiyat,
wong
kang kendel tanapi wong kang jirih,
durjana
bobotoh kaum,
lanang
wadon pan padha,
pinitiking
manungsa wewatekipun,
apadene
wong kang nyata,
ing
pangawruh kang wis pasti.
Tembung angel:
ngulama = ulama/wong kang pinter bab agama
maksiyat = tumindak ala
tanapi = lan
durjana = wong ala
bobotoh = tukang judi
wewatekipun = watake
pangawruh = kawruh
Pada 7:
Tinitik
ing solah bawa,
muna-muni
ing laku lawan linggih,
iku
panengeran agung,
winawas
ginrahita,
pramilane
ing wong kuna-kuna iku,
yen
amawas ing sujanma,
datan
amindho gaweni,
Tembung angel:
solah
bawa = tingkah laku
muna-muni = omongan
panengeran
agung= titikan penting
winawas
ginrahita= dideleng/disawang
pramila = mula
amawas = nrawang
sujanma = manungsa
datan = ora
Pada 8:
Ginulang
sadina-dina,
wiwekane
mindeng basa basuki,
ujub
riya kibiripun,
sumunggah
tan kanggonan,
mung
sumendhe ing karsanira Hyang Agung,
ujar
sirik kang rineksa,
kautaman
ulah wadi,.
Tembung angel:
ginulang = diwulang
wiwekane = supaya/amrih
mindheng
basa basuki= ngomonge sing apik
ujub = umuk
riya = umuk/gumedhe
kibir = pamer
sumungah = umuk/kemaki
mung
sumendhe ing karsane= pasrah/sumarah
ujar
sirik = omong ala
rineksa =
dijaga
kautaman = bab kang utama/becik
ulah
wadi = digoleki
Komentar
Posting Komentar